ژول لورن Jules Laurens با امضای پایین سمت راست و با عنوان فرانسوی پایین سمت چپ ، تکنیک آبرنگ روی مداد و روی کاغذ 30.5 در 45.5 سانتی متر.
این منظره در جاده ای از قزوین به تهران است که در آن کوه های پوشیده شده از برف به چشم می خورد.
این نقاشی با مداد توسط نقاش همین منظره و تاریخ ۱۸۴۸ میلادی (۱۲۲۷ خورشیدی) در مجموعه موزه ویکتوریا و آلبرت لندن است.
این نقاشی مهم به دلیل اهمیت اسنادی آن به عنوان داستان بقا در یکی از خارق العاده ترین و خطرناک ترین سفرهایی که تا کنون توسط یک هنرمند اروپایی انجام شده است، چشمگیر است.
در بهار ۱۸۴۶ (۱۲۲۵ خورشیدی) ، ژول لورن، ۳۳ ساله ، هنرمندی مشتاق از مونپلیه که در پاریس زیر نظر Paul Delaroche آموزش دیده بود ، یک دوره خود را تعطیل کرد و این شانس برای پیوستن به یک سفر جغرافیایی به ایران را یافت.
این سفر توسط جغرافیدان و مهندس مشهور Xavier Hommaire de Hell رهبری می شد. او اطلاعات قبلی از خاورمیانه داشت ، زیرا بر ساختن پل در قسطنطنیه و فانوس دریایی در ساحل دریای سیاه نظارت داشت و اکنون بودجه ای را از دولت فرانسه تأمین کرده بود تا رویای خود را برای اعزام به تهران از طریق آناتولی را محقق کند.